Epipo, dziecięca utopia

U schyłku węgierskiego socjalizmu, pod koniec lat 80. XX wieku, wielu młodych Węgrów marzyło o spędzeniu wakacji na jednym z popularnych letnich obozów organizowanych w ich kraju. Największym pragnieniem był trzytygodniowy tematyczny obóz, który zapewniał życie w wyimaginowanym demokratycznym kraju Epipo będącym antytezą zewnętrznej rzeczywistości. Była to niezwykła kraina snów, świat magii i odgrywania ról, w którym panował nawet odrębny język. Charyzmatyczny przywódca obozu – Pál Sipos miał olbrzymi wpływ na młodych obozowiczów, jednak pod niewinnymi grami i rytuałami kryło się tak naprawdę pasmo upokorzeń i ukrytych nadużyć. Ostatecznie Sipos uciekł za granicę, aby uniknąć konsekwencji swoich czynów.

Reżyserka filmu – Judit Oláh, która sama była w Epipo przez kilka lat, przywołuje wspomnienia z obozu, aby dotrzeć do sedna traum z przeszłości. Jest już dorosłą kobietą, a teraz jej córka chce pojechać na letni obóz. Gromadzi więc dawnych przyjaciół z Epipo, aby odbudować zdarzenia z przeszłości. Po 25 latach milczenia wszyscy próbują zrozumieć, w jaki sposób mroczny i tajemniczy świat Epipo wciąż w nich istnieje. Film jest rekonstrukcją doświadczeń z dzieciństwa, które ukształtowały ich tożsamość.