„Pamięć także umiera” jest pierwszą częścią trylogii, która dotyczy pamięci jako politycznego tabu. Film został skonstruowany wyłącznie z archiwalnych materiałów, za pomocą których Didi Cheeka przedstawia temat transferu pamięci w rodzinie i kolektywnego zapominania w Nigerii wydarzeń wojny biafrańskiej.
Co takiego jest w teraźniejszości, że nie chcemy pozwolić odejść przeszłości? Wśród osób mówiących Igbo we wschodniej Nigerii istnieje słowo: „Echezona”, co oznacza po prostu „nigdy nie zapomnij”. Istnieje możliwość głębszego tłumaczenia tego sformułowania – sposób, w jaki jest używane w tym filmie: zapomnienie jest tematem tabu.
Istota (nie)pamięci jest przybliżana przez narratora filmu – dziecka rodziców, którzy przeżyli wojnę biafrańską. „Moje pierwsze doświadczenie zapominania wiązało się z milczeniem mojego ojca. (…) Historie opowiadała moja matka” – słyszymy w filmie. Te prywatne wspomnienia towarzyszące archiwalnym zdjęciom są zarazem świadectwem społecznego wyparcia wydarzeń wojny.