Film jest eksperymentem podczas którego zaproszone przez reżysera osoby dzielą przestrzeń domu. Łączy je wychowanie w japońskim kręgu kulturowym, ale także posiadanie korzeni poza Japonią. Tak tworzą „quasi-rodzinę” scaloną zamieszkiwaną przestrzenią, ale także połączoną wspólnym doświadczeniem różnorodnych korzeni etnicznych. Co konstytuuje współczesne pojęcie rodziny? Czy jego rozumienie musi być związane z więzami krwi? Odpowiedź na to pytanie wyłania się z rozmów zaproszonych do projektu osób, doświadczeń i wspomnień, które oni przywołują.
W eksperymencie wzięło udział czterech bohaterów: Claudia Shimoji, Ai Nakagawa, Kiyoshi Hashimoto i Naoto Yasuda, którzy są rodzimymi użytkownikami języka japońskiego, ale których rodziny pochodzą z Bangladeszu, Boliwii, Brazylii i Półwyspu Koreańskiego. Wspólne zamieszkanie typowego japońskiego domu na przedmieściach sprawia, że angażują się w różnorodne codzienne czynności, jak choćby przygotowanie posiłków, ale także rozmowy dotyczące istoty pojęcia rodziny. Swoim filmem Koki Tanaka stawia pytanie o to, co konstytuuje rodzinę, i kwestionuje stereotyp dotyczący tego, że Japończycy stanowią społeczność jednorodną pod względem etnicznym.